Ik ben naar Nootdorp gekomen op advies van de kliniek waar ik heb gezeten. Ik kende Nootdorp niet, wist niet wat me te wachten stond maar ik wist wel dat hoe mijn leven was geen optie meer was.

Alle hulp die mij geboden werd heb ik aangepakt. Toen ik uit de kliniek kwam had ik geleerd om clean te zijn en in het Safehouse heb ik geleerd om ook echt weer te leven. Ik heb dingen geleerd en ben dingen gaan doen die voor de meeste mensen normaal zijn maar voor mij dood eng waren.

Ik lag al zo lang uit de maatschappij dat ik bang was geworden voor het ‘normale’ leven en het safehouse is een mooie tussen stap geweest. Hier heb ik kunnen leren om me bijvoorbeeld te verbinden aan mensen, iets wat voor mij moeilijker was dan ik dacht. Ook heb ik geleerd om weer mee te draaien in de maatschappij, op mijn tempo in een veilige omgeving waar ik op kon steunen.

Een leerproces gaat met vallen en opstaan, wanneer ik het vertrouwen in mijzelf weer even kwijt was geraakt was het safehouse daar om mij te laten zien wat groei was. In mijn ogen deed ik het nooit goed genoeg en nu terugkijkend op het jaar dat ik in het safehouse heb gewoond was het vallen niet het falen, dat waren juist de momenten waar ik het meeste van kon leren.

Ik ben het safehouse enorm dankbaar voor de steun die ik heb gehad en de hulp in mijn groei.